• Poszukiwanie długowieczności

    14/05/2014

    Starość jest tematem starym jak świat, a jednocześnie wiecznie młodym, ponieważ nigdy się nie zestarzeje.

    Umiar i równowaga

    Od zarania dziejów ludzie poszukują cudownego eliksiru mającego zapewnić długie i zdrowe życie. W XX-tym wieku rozwój nauk medycznych przyczynił się do wydłużenia przeciętnego czasu życia człowieka. W krajach wysokorozwiniętych ilość starych ludzi na świecie rośnie. Procentowo ludzie starsi stanowią coraz większa część ludzkiej populacji. Przemysł farmaceutyczny znalazł szansę zarobienia niemałych pieniędzy, oferując nowe produkty mające pomóc w walce ze starością. Skuteczność produktów sprzedawanych przez „kliniki długowieczności”, jako środki zapobiegające starzeniu nie jest naukowo potwierdzona. Nikt nie wymyślił i nie wymyśli uniwersalnej metody zapobiegającej starzeniu się.

    Można znaleźć własny, indywidualny sposób na długie i zdrowe życie. Potwierdzają to badania naukowe prowadzone w grupie ludzi żyjących ponad 100 lat. Są wśród nich osoby, które wiele lat paliły papierosy, piły alkohol, ciężko pracowały, itp., jednym słowem los nie oszczędzał ich organizmów. Nie twierdzę, że papierosy i alkohol są zdrowe, jednak jak trzeba mieć „silny organizm” żeby poradził sobie ze zgubnymi stukami nałogów.

    Poznałem wile lat temu człowieka zafascynowanego pszczołami. Miał pasiekę i bardzo dobry miód. Niestety, pomimo „zdrowego stylu życia” zmarł na zawał.

    Te dwa całkiem odmienne przykłady wskazują na najważniejszy warunek zachowania zdrowia, czyli umiar i równowagę.

    Czym jest starość?

    Starzenie się jest procesem długotrwałym i specyficznym dla każdego człowieka. O starości mówimy wówczas, kiedy naturalne procesy samo-naprawcze nie są wystarczająco wydajne. Dochodzi wtedy do stopniowego upośledzania funkcji komórek, tkanek, narządów i układów. Charakterystycznymi objawami starzenia są: utrata masy mięśni i kości, wydłużony czas reakcji na stresory, pogorszenie jakości wzroku i słuchu, zmniejszenie elastyczności skóry, itd… Zwiększa się podatność na choroby cywilizacyjne.

    Naturalne starzenie się powinno trwać 100 – 130 lat. Tak długo może funkcjonować nasz mózg, od którego zależą wszystkie czynności życiowe. Mózg kończy „dojrzewanie” dopiero w 60 – 65. roku życia. Wszystkie narządy naszego organizmu wymieniają swoje komórki na nowe (oprócz układu mięśniowego i nerwowego). Ponieważ informacja genetyczna przenoszona na komórki potomne nie jest pełna (z powodu braku telomeraz, które „gubimy” w 3-4 miesiącu życia); następuje powolne zubożenie struktur i funkcji nowych pokoleń komórkowych. Z wiekiem maleje sprawność mechanizmów biosyntezy, szczególnie po 40-45 roku życia. Nasza dieta musi się zmieniać z wiekiem, aby dostarczyć wszystkich niezbędnych składników odżywczych i budulcowych, zależnie od aktualnych potrzeb żywieniowych. Dlatego nie wolno w ten sam sposób żywić małe dzieci i starszych ludzi. Bardzo często robią ten błąd babcie lub dziadkowie, opiekujący się wnuczętami.

    Starzenia nie da się uniknąć, ale możemy zrobić bardzo dużo, aby proces ten opóźnić. Można się zestarzeć zdrowo.

    cdn...

    Sławomir Puczkowski

Blog dr. Puczkowskiego